CUCI Noa Cruces Iglesias

  Na unidades 2 imos a estudar a Terra en profundidade. Un dos máis destacados científicos neste campo foi  Alfred Wegener  quen contribuiu de xeito salientable a coñecer a dinámica do que moito máis tarde se chamarían placas. 1. Que descubriu Wegener?  O meteorólogo alemán foi o primeiro en reunir datos procedentes de diferentes disciplinas científicas para argumentar unha teoría de deriva continental, por entón moi controvertida. 2. Que probas aportou para xustificar a súa teoría? Probas xeográficas:   Wegener observou que os continentes, como África e Sudamérica, poderían estar unidos no pasado, xa que as formas das súas costas parecen encaixar. Se os continentes formaron parte de  Pangea, é lóxico que encaixen os seus fragmentos. A coincidencia é maior se en lugar das costas, tratamos de facer coincidir as plataformas continentais. Probas xeolóxicas: Wegener observou que algunhas formacións xeolóxicas continuaban a ambos os dous lados do Atlántico. Tiñan a mesma idade e tipos de ro

Onde remata o Sistema Solar?  É unha cuestión aparentemente facil de contestar, o Sistema Solar remata onde xa non se manifesta a forza da gravidade exercida polo Sol. Pero o que non é facil é determinar a que distancia, medida dende a nosa estrela, nos estamos referindo. Para saber algo máis sobre estas remotísimas zonas contestade o seguinte:   1. Que é a forza da gravidade?, a que famoso científico debemos a lei que a explica? A forza da gravidade é unha das interaccións fundamentais da natureza, que fai os corpos dotados de masa  se atraian entre sí con maior intensidade na medida en en que sexan máis voluminosos ou estén máis cerca uns doutros. O principio que rexe esta interacción se coñece como gravitación ou interacción gravitaroria, e responde en física ao descrito pola Lei de Gravitación Universal.  O científico que explica esta lei chámase Isaac Newton.  2. Que é a nube de Oort?, a que distancia se atopa do Sol?   A Nube de Oort é a rexión máis afastada do noso sistema sola

  Neptuno Neptuno é o planeta máis exterior dos xigantes gaseosos e o primeiro que for descuberto grazas ás prediccións matemáticas. Este planeta do Sistema Solar debe o seu nome a o deus romano Neptuno, señor de todas as augas. Neptuno é escuro, frío e moi ventoso. é o último dos planetas do noso sistema solar. Está composto dunha espesa mezcla de auga, amoníaco, e metano sobre un centro sólido do tamaño da Terra. A súa atmosfera se compón de hidróxeno, helio e metano. O metano lle da a Neptuno o mesmo color azul de Urano. Ademáis está formado por seis aneis que non se ven facilmente e 14 lunas. En Neptuno un día dura 16 horas e o seu recorrido arredor so Sol é tan largo que tarda 165 anos terrestres en completalo.  Galileo Galilei veu a Neptuno en 1612, pero o confundiu cunha estrela. Tiveron que pasar máis de dous siglos hasta o seu descubremento oficial. Adams e Le Verrier, un inglés e un francés, calcularon de forma independiente onde debería esta o hipotético planeta, e acertaron

       

Planeta Anano : Planeta do sistema solar que ten gravidade, aínda que moi pouca masa, e que non deixou a súa órbita completamente libre doutros corpos menores. Satélite:  Todo corpo, artificial ou natural, que vira ao redor doutro maior, atrapado pola súa atracción  gravitatoria. Asteroide: Os asteroides son corpos menores do Sistema Solar, maioritariamente compostos de  silicatos e metais. Cometa: Os cometas,son corpos menores, compostos de xeo e  silicatos. Trátase basicamente de grandes «bólas de xeo sucio». As súas órbitas, normalmente moi alongadas, lévanos a pasar a maior parte do tempo moi afastados do Sol, en rexións frías do Sistema Solar. Pero cando se achegan ao astro rei, quéntanse e o xeo (principalmente de auga) se  sublima, é dicir, pasa de estado sólido a  gaseoso. Este gas, que escapa do núcleo sólido do cometa, arrastra consigo partículas de po e forma unhas extensas nubes ao redor do cometa chamadas cabeleira (ou coma). Os materiais que forman a cabeleir

Universo: O Universo é o espazo e o tempo que abarca todo aquilo que existe, é dicir, todos os tipos de materias, os planetas, a enerxía, a luz, as estrelas, os satélites, as galaxias e outros obxectos celestes, mesmo, as leis e as constantes físicas que os gobernan.   Galaxia: As galaxias son acumulacións de gas, po e miles de millóns de estrelas e os seus sistemas solares, agrupadas grazas á gravidade.  Nebulosa: Unha nebulosa é unha nube xigante de po e gas no espazo. Algunhas nebulosas proveñen do gas e o po expulsado pola explosión dunha estrela moribunda, como unha supernova . Outras nebulosas son rexións onde comezan a formarse novas estrelas. Por esta razón, algunhas nebulosas chámanse "viveiros de estrelas".  Estrela: As estrelas son motores de enerxía cósmica que producen calor, luz, raios ultravioleta, raios X e outras formas de radiación. Están compostas case na súa totalidade de gas e plasma, un estado de supercalentamiento da materia composta de partícul

 

Neste texto fálase sobre os recentes decubrementos da xeosfera que diferentes cientificos nos aportan e ademáis nos din coma o descubriron. -En 1906 un xeólogo irlandés, se deu conta, cando estaba examinando as lecturas dun sísmografo, que certas ondas de choque penetraran hasta un punto situado moi profundo dentro da Terra e que logo rebotaran nun ángulo como si se encontrara unha especie de barreira por iso este xeólogo deduxo que isto era o núcleo. - En 1909 un sismólogo croata que estaba estudando os gráficos dun terremoto localizou uha estrana reflexion similar, pero a un nivel mais superficial, descubrindo unha fronteira entre o manto e a codia. -En 1936 un científico danes descubriu que había dous nucleos un interior(sólido) e outro exterior(líquido).