Ir al contenido principal

Actividade 20: As Placas Litosféricas (Primeira Parte)

  Nunha entrada anterior vimos as capas que forman a Terra. Na capa chamada Xeosfera diferencianse varias subcapas (codia,manto ...) pero hai unha especialmente importante: a Litosfera. Imos a estudala:

1. Que é a Litosfera?

Capa externa e ríxida da Terra, de profundidade variable entre os 10 e o 50 km, constituída basicamente por  silicatos e integrada pola corteza e parte do manto.

2. A litosfera non é unha capa contínua senón que esta rota ou fracturada. Cal pode ser a causa da súa rotura?

  A  litosfera é a capa superficial sólida do planeta. Está constituída pola cortiza e pola parte superficial sólida do manto, o denominado manto residual. Segundo o tipo de cortiza que  contien distínguense dous tipos de  litosferas que son:

•  Litosfera oceánica. É a que está formada por cortiza oceánica e manto residual. Constitúe os fondos dos océanos e ten un espesor medio de 65 km pero nas as grandes cordilleiras que hai no fondo dos océanos, as denominadas dorsais oceánicas, o seu espesor é de só 7 km.

•  Litosfera continental. É a que está formada por cortiza continental e manto residual. É a que constitúe os continentes. Ten un espesor medio dun 120 km.

A litosfera atópase flotante sobre unha capa  pastosa denominada  astenosfera. A  litosfera atópase dividida en grandes fragmentos, as denominadas placas  litosféricas ou placas tectónicas, que se moven entre si separándose ou chocando. As colisións entre elas son os que xeran os terremotos, os volcáns, os  pliegues e fállalas.

3. Que é unha placa litosférica?. Indica o nome das principais placas.

 As placas tectónicas. Son os diferentes fragmentos en que se atopa dividida a  litosfera. Actualmente diferéncianse sete grandes placas tectónicas e unhas sete pequenas placas tectónicas. O nome destas placas son:

Placas tectónicas grandes:

1. Placa  Euroasiática

2. Placa Africana

3. Placa  Indoaustraliana

4. Placa Norteamericana

5. Placa Suramericana

6. Placa Pacífica

7. Placa Antártica

Placas tectónicas pequenas:

1. Placa do Caribe

2. Placa de Naza

3. Placa de Cocos

4. Placa de Juan de  Fuca

5. Placa Filipina

6. Placa de  Scotia

7. Placa  Arábiga

4. Nun modelo simplificado da realidade podemos dicir que a relación que hai entre os bordes de dúas placas que se moven pode ser de tres tipos. Como se chaman e cal é o movemento das placas en cada caso?
Cando dúas placas chocan ou se separan orixínanse tres tipos de bordos:

-   Nos límites converxentes ou destrutivos, por esforzos  compresivos, unha placa (a máis densa) se  subduce debaixo doutra, como é o caso de Centroamérica, onde a placa de Cocos se  subduce debaixo da placa de Caribe, ou ben, non hai  subducción e os esforzos  compresivos orixinan cordilleiras montañosas moi altas, como a  coordillera do  Himalaya.

-   Nos límites diverxentes ou construtivos, os esforzos  tensionales (as direccións de deriva das placas que son opostas entre si) separan as placas, dando paso ao ascenso de material desde o manto. Un exemplo deste tipo de límite pódese observar na illa de Islandia.

-   Finalmente, nos límites de falla  transformante ou pasivos, onde dúas placas desprázanse lateralmente unha respecto a a outra, non se forma nin destrúe  litosfera. Un exemplo claro deste caso é a famosa falla de San Andrés, límite entre a placa de  Pacifico e a placa América do Norte, ou o límite entre as placa Antártica e a placa Australiano-India (figura de abaixo).







Comentarios

Entradas populares de este blog

Actividade 54: A Información Xenética

Iniciamos con esta entrada unha nova unidade do curso:  Os xenes, a información xenética e a biotecnoloxía. Neste caso cambiaremos a metodoloxía. Ide a páxina TEXTOS do blog da materia, buscade o texto A INFORMACIÓN XENÉTICA. Veredes que, en realidade son catro textos. Empezade polo primeiro: Reprodución asexual e sexual. Hai que leelo e contestar no voso blog como unha entrada.  Repetiredes o procedemento anterior cos outros tres textos   creando sendas entradas. Contesta: 1- Con respecto ao cariotipo, cal é o sexo desa persoa? Por que? O sexo da peroa é masculino  porque presenta XY. 2- Observas algunha alteración no cariotipo? Busca en internet unha enfermidade relacionada cos cromosomas.  Síndrome  Cri  du Chat ( deleción parcial ou total do brazo curto do cromosoma 5). 3- Xa sabes que nas nosas células temos 46 cromosomas. Hai algunha célula que non o cumpre? Razoa a resposta. Case todas as células do seu corpo teñen 46 cromosomas. Hai dous tipos de células que son diferentes. Est

Actividade 57: Biotecnoloxía (Segunda Parte)

1. Define organismo  tranxénico. Un organismo «transxénico» é, por definición, un organismo portador dun material xenético  heterólogo, un fragmento de ADN que non é propio do seu xenoma, ao que denominamos « transgén». Por iso, os organismos, bacterias, plantas e animais que incorporan no seu xenoma un ADN foráneo chamámolos “transxénicos”. Aínda que foi nos anos 70 cando se crearon por vez primeira os primeiros organismos “transxénicos”, ao confirmarse que era posible transferir xenes entre bacterias distintas mediante transformación e enxeñería xenética, en realidade, o termo “transxénico” non aparece na literatura científica ata 1982, pouco despois de que se publicarán algúns dos primeiros ratos transxénicos, nos que, por exemplo, un  transgén co xene da hormona do crecemento provocaba un aumento considerable de tamaño nos ratos que o recibían, o cal  catapultó o lanzamento da biotecnoloxía animal. A primeira planta transxénica foi descrita un ano máis tarde, en 1983, e tratouse du

Actividade 40: O Proceso Da Hominización

Se estades facendo a infografía ou o mapa de conceptos (depende do enfoque que empreguedes) da evolución humana é evidente as moitas especies e xéneros que constitúen o "noso árbore xenealóxico". Pero dentro desa variedade podemos observar como o proceso evolutivo seguíu unhas tendencias determinadas que, ao longo do tempo, nos foron afastando das características dos primates como, por exemplo, o andar bípedo ou o aumento do cráneo. Nesta entrada tes que ampliar cales foron ditas tendencias evolutivas. PRIMEIROS HOMÍNIDOS: Entre 4-6 millóns de anos se recoñecen en África uns fósiles que poden ser a base dos homínidos. Viven en zonas arboladas comendo follas e froitas. O bipedismo pode que surxira como adaptación para levar obxectos e para alimentarse. Nos australoitecus os brazos se acurtan, a columna e as pernas se verticalizan, a cadeira se ensancha. O cráneo crece en altura e a cara se reduce. XÉNERO HOMO: A creación de instrumentos provoca o surximento de especies difer