Se estades facendo a infografía ou o mapa de conceptos (depende do enfoque que empreguedes) da evolución humana é evidente as moitas especies e xéneros que constitúen o "noso árbore xenealóxico". Pero dentro desa variedade podemos observar como o proceso evolutivo seguíu unhas tendencias determinadas que, ao longo do tempo, nos foron afastando das características dos primates como, por exemplo, o andar bípedo ou o aumento do cráneo.
Nesta entrada tes que ampliar cales foron ditas tendencias evolutivas.
PRIMEIROS HOMÍNIDOS: Entre 4-6 millóns de anos se recoñecen en África uns fósiles que poden ser a base dos homínidos. Viven en zonas arboladas comendo follas e froitas. O bipedismo pode que surxira como adaptación para levar obxectos e para alimentarse. Nos australoitecus os brazos se acurtan, a columna e as pernas se verticalizan, a cadeira se ensancha. O cráneo crece en altura e a cara se reduce.
XÉNERO HOMO: A creación de instrumentos provoca o surximento de especies diferentes, cada unha delas ocupando nichos sociais e ecolóxicos específicos. Todas presentan un gran crecemento encefálico e dieta omnívora.
ATAPUERCA: Atapuerca é clave para coñecer o noso pasado. Os seus sedimentos alcanzan 1'2millóns de anos e presenta restos de H.Antecessor, heidelbergensis e sapiens. O seu estudo permitui propoñer o orixe africano do primeiro, e o seu crácter de nudo para as especies posteriores, a neardentalización de heidelbergensis e a diverxencia da nosa especie.
OS PARANTHROPUS: Fai 2'5 m.a o clima en África es máis seco e se amplian as sabanas. Surxen novas formas, máis grandes que os australophitecus, que se especializan na inxesta de frutos, tubérculos, semillas e alimentos en xeral duros, que se complementan con termitas e pequenos animais. Os seus cráneos e dentes son voluminosos, con cresta saxital e grandes maseteros.
Desenvolvemento do cerebro humano:Un dos trazos máis destacados do proceso evolutivo humano ten que ver co desenvolvemento da nosa arma máis potente: o cerebro e as súas capacidades de aprendizaxe. A historia evolutiva do noso cerebro sería algo así:
- Australopithecus. Presenta unha media de 450 cm3 de capacidade cranial, pouco máis que un chimpancé.
- Homo habilis. Moito máis desenvolvido, rolda os 650 cm3 de cerebro.
- Homo erectus. Inicialmente mostraba uns 850 cm3, pero os seus últimos individuos podían chegar aos 1100 cm3.
- Homo neanthentalensis. Alcanzou pouco máis de 1150 cm3 de capacidade cranial.
- Homo sapiens. Posúe unha capacidade media de 1350 cm3 de cerebro.
Polgares oponibles: Un dos trazos particulares da evolución humana é a presenza e utilidade de polgares oponibles. Compartimos esta característica cos primates superiores e só foi útil unha vez desenvolvida a postura bípeda e liberadas as extremidades superiores.
Linguaxe articulada: Un dos maiores trazos que distinguen ao Homo sapiens dos seus antecesores é o xurdimento dunha linguaxe articulada, isto é, simbólico. Permítenos entre outras cousas formular e compartir pensamentos complexos, que se refiran a obxectos que non están presentes, pero que podemos intercambiar por signos. Existen sospeitas da presenza dunha linguaxe moi primitiva en H. erectus e máis desarrolado en H. nearthentalensis. Con todo, ningún alcanzaría a complexidade do noso.
Bipedestación: A diferenza da columna recta dos simios, a columna dos humanos e os seus antecesores presenta curvaturas. Están deseñadas para unha vida bípeda, de pé no plano, porque lles permiten soster o peso enteiro do corpo. A nosa columna funciona como un resorte, con vértebras redondas que soportan o peso da cabeza e o torso.O mesmo ocorreu coa pelvis, que debeu alargarse e virar cara ao interior do corpo. Isto permite soportar o peso do corpo pero representa unha dificultade para o nacemento das crías, xa que dota ás femias dunha canle de parto longo e sinuoso. Polo tanto deben nacer prematuras e culminar o seu proceso fose do corpo materno.
Comentarios
Publicar un comentario